Ağlayan Gelin Çiçeği

Ağlayan gelin çiçeği, diğer bir ifade ile ‘’ters lale’’ endemik bir bitki çeşididir. Latince adı Fritillaria Imperialis olan bitki, soğan olarak dikilir. Dikim işlemleri ardından Mart ve Mayıs ayları aralığında çiçeklerini veren bitki, Doğu Anadolu ve Akdeniz bölgelerinde yaygın şekilde yetiştirilir. En yüksek oranda Hakkari, Tunceli, İzmir ve Muğla şehirlerinde yetişen ağlayan gelin çiçeği, pembe, kırmızı ve mor renk tonlarında büyümektedir. Bir bitkinin her sapında 6 adet çiçek bulunur. Ağlayan gelin çiçeği sağlıklı yetişme şartlarında 80 cm boya kadar büyür.

Ağlayan Gelin Çiçeğinin Hikayesi Nedir?

Ağlayan gelin çiçeğinin hikayesi, Hz. İsa ile ilişkilidir. Hz. İsa çarmıha gerilmeye giderken, geçtiği yolda yer alan tüm çiçeklerin saygılarından dolayı eğildikleri ve onu selamladıkları anlatılır. Hristiyan dünyasında yer alan bu hikaye içinde bir tek ağlayan gelin çiçeği, Hz. İsa’nın geçişinde eğilmez. Daha sonra Hz. İsa’nın ağlayan gelin çiçeğine bakması ve çarmıha gerilmesi ardından hüzünlenen ve bu durumdan son derece etkilenen ters lale, boynunu büker. Bu hikayeye bağlı olarak ağlayan gelin çiçeğinin Hristiyan dünyasında sembolik bir ifadesi olan ve önem verilen bitki türlerindendir.

Ağlayan Gelin Çiçeğinin Özellikleri Nelerdir?

Ağlayan gelin çiçeğinin sahip olduğu nitelikler:

• En eski dönemde Asurlular ile özdeşleşmiş endemik bir bitkidir.
• Mimar Sinan tarafından Edirne’deki Selimiye Camii’nin mermer ayaklarının altında ters lalae motifi kullanılmıştır.
• Ülkemizde 37 farklı çeşidi yetişmektedir.
• Ağlayan gelin çiçeklerinin tür açısından 21 adedi endemik olarak nitelendirilir.
• Mor ve kırmızı gibi çarpıcı renkleri yansıtırlar.
• Gece üzerinde biriken suları, gündüz atmak için girdiği eğik pozisyon sebebi ile ters lale ve ağlayan gelin çiçeği isimlerini almıştır.
• Ağlayan gelin çiçeği figürü geçmişten bu güne aktarılan sanat eserlerinde sıklıkla kullanılmıştır.
• Dayanıklı ve uzun ömürlü bir bitkidir.

Tüm bu özellikleri taşıyan ağlayan gelin çiçeğinin, dikkat çekici taç yapraklara sahiptir. Taç yaprakları çiçeğin en tepe bölümünde yer alır. Gün içerisinde çiçeğin aldığı konuma göre kapalı ve açık formlarda gözlemlenebilirler. Su zerrelerini sabahları yavaş yavaş süzen taç yapraklar, bitkinin ağlıyormuş gibi görünmesine sebep olurlar. Kış aylarında donma riski ile karşılaşan yapraklar kış güneşinden yararlanarak, diri ve canlı hallerini kazanırlar.